İçindekiler:
- Hayvan Testleri ve İlgili Gerçekler - Ayrıntılı Olarak:
- 1. Göz tahrişi
- 2. Cilt tahrişi
- 3. Akut toksisite
- Hayvan Testine Alternatifler
Bilimin bu kadar ileri gelmediği günlerde, kozmetik endüstrisinin başka seçeneği yoktu. Yeni ürünün insan popülasyonu üzerindeki etkisini en azından belli bir dereceye kadar tahmin edebilmek için LD testi, toksikoloji, cilt tahrişi, göz dokusu hasarı gibi çalışmaların yapılması gerekiyordu.
Bu test yöntemleri, yasaların gerektirdiği ürünün kullanım güvenliğini test etmek içindir. Davalardan ve tüketicilerin tepkisinden korkan çok sayıda ürün üreticisi, ateşten petrole gibi bu hayvan testi prosedürlerine başvurdu, ancak bir takım elbise durumunda faydalı olmaları henüz belirlenmedi. Ancak FDA veya dünya çapındaki diğer herhangi bir eşdeğer kuruluş, hayvan testlerinde ısrar etmiyor, yalnızca güvenli kullanımı sağlamak için uygun testlerin kullanılmasını belirliyor. Hayvan testine alternatif artık birçoğunda da mevcuttur.
Ancak bu testler hala yürütülmektedir. Draize testinde (göz dokusu hasarının seviyesini kontrol etmek için yapılan bir test), kostik maddenin bilinçli bir tavşanın gözüne yerleştirildiğini ve bu o kadar acı verici olduğunu biliyor muydunuz ki, sadece acı içinde değil, oldukça birkaçı çaresizce kaçmak için boyunlarını ve sırtlarını mı kırdı? Ya da belki bu testi duymuşsunuzdur… LD 50 Yani Öldürücü Doz (LD) testleri, önceden belirlenmiş bir hayvan oranını öldürecek bir maddenin miktarını belirlemek için kullanılır.. Bunda denekler, yarısı ölene kadar zehirli madde yutmaya zorlanıyor! Ve hayatta kalmayı başaranlar, konvülsiyonlar, felç, kusma ve göz, burun, ağız veya rektumdan kanama gibi yaygın reaksiyonları gösterir! Korkunç değil mi? Daha da rahatsız edici bir şey bilmek ister misiniz? Bu testler bile doğru değil! Her tür bir toksine farklı tepki verir. Değil bir tavşanı insanlara karşı fareden fareye reaksiyondaki korelasyonu tahmin edemezsiniz! Bunlar, katıksız hayvanların test gerçekleridir.
Hayvan Testleri ve İlgili Gerçekler - Ayrıntılı Olarak:
1. Göz tahrişi
Bu test, 1944 yılında Draize tarafından çeşitli kimyasalların neden olduğu göz tahrişini tahmin etmek için tasarlanmıştır.
Bu testte, bir tavşan, test konusu olarak değişmezdir. Kimyasal bir göze yerleştirilir ve diğer göz kontrol görevi görür (normal). Tavşanlar, tahrişe doğal olarak tepki vermeleri engellenerek zaptedilir ve gözleri bir saat sonra ve ardından 14 güne kadar 24 saat aralıklarla değerlendirilir. Bazıları üç haftaya kadar değerlendirilmeye devam ediyor. Gözlerdeki tahriş seviyesi, gözün üç ana dokusunun (kornea, konjunktiva ve iris) gözlemlenmesiyle sayısal olarak puanlanır.
Ancak bu testin başarısızlığı, tavşanın gözünün en temel yapısının insan gözünden çok farklı olması gerçeğinde yatmaktadır. Ayrıca, kimyasalın gözlerinde daha uzun süre kalması nedeniyle daha az miktarda gözyaşı üretir ve daha büyük hasara neden olur. Bu testin sonucu bu nedenle güvenilmezdir ve denekleri açıklanamaz bir neden olmaksızın akut ızdırap içinde bırakır.
2. Cilt tahrişi
Bu aynı zamanda Draize cilt testi olarak da bilinir. Bu test, maddenin kaşıntı, şişme ve iltihapla belirlenen ciltte geri dönüşü olmayan hasara neden olma potansiyelini ölçmek için yapılır. Test deneğinin cildinin bir kısmı temiz bir şekilde tıraş edilmiştir ve kısıtlamalara yerleştirilmiştir. Kimyasal daha sonra uygulanır ve traşlanmış bir kontrol yamasına karşı incelenir.
Bunun da başarısızlığı, bir tavşan ve bir insan arasındaki temel anatomi farkında yatmaktadır. Derinin yapısı farklıdır ve bu nedenle türlerin kimyasala tepkisi çok farklı olacaktır. Ve yine, test denekleri şu anda geçerli bir sebep veya açıklama için dayanılmaz bir acı yaşıyor.
3. Akut toksisite
Bu testler kimyasala ağız, deri veya soluma yoluyla maruz kalma tehlikesini ölçmek için yapılır. Kimyasal dozajının, test popülasyonunun yarısı ölünceye kadar artırılacağı, türünün ilk örneği olan öldürücü doz testi. Bu daha sonra sabit doz, yukarı ve aşağı ve akut toksik sınıf yöntemi gibi daha yeni ancak eşit derecede ölümcül seçeneklerle değiştirildi. Bunlarla, sonun sinyali değil, deneğin ölümü bildirildi, ancak denek kesinlikle dayanılmaz ağrı, motor fonksiyon kaybı, kasılmalar, kontrol edilemeyen nöbetler yaşayacaktı. Ve denek bundan kurtulmayı başarırsa, sinir sistemine verilen hasarın boyutunu incelemek için öldürülür.
Bu test setinin başarısız olması yine insan ve tavşan türlerinin biyolojisindeki farklılıkta yatmaktadır. Her iki tür de kimyasallara karşı değişen duyarlılık sergiler ve aynı zamanda metabolizma ve emilim yeteneklerinde de farklılıklar gösterir. Yani bir kez daha hayvanlar üzerinde yapılan bu testler en iyi ihtimalle güvenilmez sonuçlar veriyor.
Hayvan Testine Alternatifler
O zamandan beri bilim epeyce kayda değer adımlar attı. Pek çok yeni test yöntemi ve tekniği ortaya çıktı. Artık göz dokusu hasarının seviyesini kontrol etmek için bir tavşanı kör etmeniz gerekmediğini veya toksisiteyi belirlemek için popülasyonu öldürmeniz gerekmediğini biliyor muydunuz? Bu testi bağışlanmış bir insan korneasında yapabileceğinizi veya cilt tahrişini belirlemek için bir insan doku kültürü geliştirebileceğinizi varsayalım. Bu testlerin en iyi yanı, sonuçların insanlar için olması ve insanca mümkün olduğu kadar doğru olmalarıdır!